Bir solucan deliği evrenin uzak diyarlarına kısa yollar oluşturan uzay-zaman içerisindeki teorik geçişlerdir. Solucan delikleri ilk kez “genel görelilik” teorisinde öngörülmüştür. Fakat dikkat edilmesi gereken nokta: Solucan delikleri aynı zamanda uzay-zamanda ani çöküş tehlikesi, yüksek radyasyon ve egzotik madde ile tehlikeli temasa da neden olabilir.
Solucan deliği teorisi
1935’te fizikçi Albert Einstein ve Nathan Rosen genel görelilik teorisinden yola çıkarak uzay-zamanda köprülerin olabileceğini öngörmüştür. Einstein-Rosen köprüsü ya da solucan delikleri adı verilen bu yollar, uzay-zamanda iki farklı noktayı birbirine bağlayan, teorik olarak uzay-zaman yolculuğunu ve mesafeleri kısaltan kestirme yollardır.
Solucan delikleri iki ağız ve bu iki ağzı birbirine bağlayan bir boğazdan oluşur. Bu ağızların küremsi olduğu düşünülmektedir. Bu boğaz düz streç formda olabilir, fakat aynı zamanda normal halinden daha uzun kıvrıla kıvrıla giden bir boğaz halinde de olabilir
Einstein’ın genel görelilik teorisi solucan deliklerinin varlığını öngörmektedir, fakat günümüze kadar henüz keşfedilmemiştir. Negatif kütleli bir solucan deliği kütleçekiminin ışığı geçirmesiyle keşfedilebilir.
Genel göreliliğin bazı çözümleri solucan deliklerinin her bir ağzının bir karadelik olduğu sonucunu ortaya çıkarmaktadır. Fakat doğal olarak oluşan bir karadelik bir yıldızın çökmesi sonucu oluşabilir, kendi kendine bir solucan deliği yaratamaz.
Solucan deliklerinin içinde…
Bilim kurgu solucan delikleriyle seyahat hikayeleri ile doludur. Fakat gerçekte böyle bir yolculuk sanıldığından daha karmaşıktır ve henüz böyle bir şeyi tecrübe etmiş değiliz.
İlk problem büyüklüktür; ilkel bir solucan deliğinin mikroskobik seviyelerde olduğu düşünülmektedir. (Yaklaşık 10–33 cm.) Fakat evrenin de genişlediğini düşünürsek, bazı solucan delikleri daha büyük boyutlara kadar genişlemiş olabilir.
Solucan deliklerinin kararsız yapıda olması ise bir diğer problemdir. Einstein-Rosen solucan deliklerinde öngörüldüğü üzere, solucan delikleri hızla çöktüğü için (kısa ömürlü yapı) zaman yolculuğunu gerçekleştirmek mümkün değildir. Fakat son araştırmalar solucan deliklerinde bulunan egzotik maddenin solucan deliklerinin değişmeden uzun bir süre daha açık kalabileceğini ortaya çıkarmıştır.
Egzotik madde (kara madde ve anti madde ile karıştırılmamalıdır) negatif enerji ve büyük bir negatif basınç içermektedir. Böyle bir madde, kuantum alan teorisinin bir parçası olarak sadece belli vakum durumu davranışlarında görülebilir.
Eğer bir solucan deliği, doğal veya yapay olarak eklenmiş, yeterli miktarda egzotik madde içeriyorsa, uzayda bilgi göndermede ve yolculuk yapmada kullanılabilir.
Solucan delikleri sadece evrendeki iki farklı bölgeyi birbirine bağlamaz aynı zamanda iki farklı evreni de birbirine bağlayabilir. Benzer bir şekilde, bazı bilim adamları solucan deliğinin bir ağzı belirli bir şekilde hareket edebiliyor olsaydı zamanda yolculuğun gerçeklebileceğini savunmaktadır. Fakat İngiliz kozmolog Stephen Hawking böyle bir yolculuğun gerçekleşemeyeciğini savunmuştur.
Solucan deliklerinde insanların yolculuk yapabilmesi için eklenen egzotik madde solucan deliğini açık halde tutabilme olasılığına rağmen normal madde bu portalın tekrardan bozulup kapanmasına neden olabilir.
Solucan delikleri keşfedilse bile solucan deliklerinin büyütülmesini ve stabil halde kalmasını sağlayacak yeterlilikte bir teknolojiye henüz sahip değiliz. Ancak bilim adamları uzayda yolculuk etmek için konseptler üzerinde teknolojinin de yardımıyla umutla çalışmaya devam ediyor
— Bu yazı belirtilen linkin çeviri metnidir. http://www.space.com/20881-wormholes.html
Nola Taylor Redd,( SPACE.com Contributor)
Aykut
Güzel bir yazı. Elinize sağlık.
mervan monis
Bu teori bana hep mantık dışı gelmiştir. Gerçi matematiksel açıdan doğrulanıp doğrulanmadığını bilmiyorum. Ama mantıksal açıdan fantezi gibi geliyor.