NASA, Astronotların Ay'da Keşfetmesini İstediği 'Karanlık Alanları' Açıkladı

Her şey yolunda giderse, birkaç yıl içinde insanlar yarım yüzyıldan sonra tekrardan Ay'a dönecekler.

NASA, Aralık 2024'e kadar Ay'ın güney kutbuna insan ekipleri göndermeye hazırlanırken, büyük sorulardan biri şuydu: Bu astronotlar tam olarak nereye inecekler?

Artemis III için 13 aday iniş bölgesini açıklayan NASA bu konuda bizi aydınlatmış oldu.

NASA'dan Mark Kirasich, "Bu bölgeleri seçmek, Apollo'dan bu yana ilk kez insanları Ay'a geri döndürmeye dev bir adım daha yaklaştığımız anlamına geliyor" diyor.

"Oraya gittiklerinde, astronotlar daha önce insanlar tarafından keşfedilmemiş karanlık alanlara girecek ve gelecekteki uzun süreli konaklamalar için zemin hazırlayacaklar"

13 potansiyel iniş bölgesinin her biri, gelecekteki keşiflerin önemli bir hedefi olan Ay'ın güney kutbunun 6 derece enleminde yer alıyor. Bu, Ay'ın hiç kimsenin inmediği bir bölgesidir ve ekvatora dayalı inişlerden çok daha büyük bir teknik zorluk teşkil eder. Bu nedenle, Artemis görevinin mürettebatsız iki aşaması – Artemis I ve Artemis II – insanlar güvenli bir şekilde fırlatılmadan önce başarılı olmalıdır.

Ancak Ay'ın güney kutbu bu zorluğa değecek. Bu bölgedeki kraterler, kalıcı gölgeler içinde yer alır ve eksi (-) 163 santigrat dereceyi aşan soğuk tuzaklar oluşturur. Birkaç metre kalınlığa kadar olan su buzu parçalarının karanlıkta gizlenerek gelecekteki görevlerde kullanılması için değerli bir kaynak sağlaması umulmaktadır.

Fotoğraf: Artemis III için potansiyel iniş bölgeleri. (NASA)

Yukarıdaki haritada gösterilen 13 iniş bölgesinin tümü, her biri yaklaşık 200 metre çapında bir dizi olası yeri barındıran yaklaşık 15 kilometre karelik bir bölgedir. Potansiyel iniş bölgelerinin tümü bir krater kenarına veya sırtına yakındır. Astronotların su içerebilecek yerlere erişimini sağlamak için sürekli gölgeli bir bölgenin ay yürüyüşü mesafesi içindedir.

NASA'dan keşif bilimcisi Jacob Bleacher, "Güneş Sistemini keşfetmek için bir plan geliştirmek, bizim için mevcut olan kaynakları nasıl kullanacağımızı ve aynı zamanda bilimsel bütünlüğünü korumayı öğrenmek anlamına gelir" diyor. "Ay su buzu, bilimsel bir bakış açısıyla ve aynı zamanda bir kaynak olarak değerlidir, çünkü ondan yaşam destek sistemleri ve yakıt için oksijen ve hidrojen çıkarabiliriz."

İniş bölgelerinin her biri ayrıca astronotların Ay'da olacağı altı buçuk Dünya günü boyunca güneş ışığına erişim sağlar. Bu, kesintisiz güneş enerjisi sağlanması ve minimum sıcaklık dalgalanmaları için hayati önem taşır.

Şu anda hedeflenen kraterler Faustini, Shackleton, de Gerlache, Amundsen, Nobile, Haworth, Malapert ve Leibnitz'dir. İniş bölgelerini ve içindeki siteleri daha da daraltmak, gelecek çalışmalara bağlı olacaktır.

Bu arada Artemis I, 29 Ağustos'ta Ay'ın çevresini dolaşmak ve tekrar geri dönmek üzere fırlatılmaya hazırlanıyor. Bu görev mürettebatsız, ancak gelecekteki astronotların destansı yolculuklarında yaşayabilecekleri fiziksel etkiler hakkında veri toplamak için gemide test mankenleri var.