Antik DNA’nın analizlenmesinde kullanılan radyokarbon tarih saptama ve diğer jeolojik kayıtlar gibi yöntemler kullanarak, University of Adelaide ve University of New South Wales (Avustralya) ‘dan uluslararası bir araştırma ekibi; son buzul çağı ya da Pleistosen (60.000-12.000 yıl önce) sırasında insan ortaya çıkmadan önce dahi büyük yok oluş olaylarının yaşandığı kısa ve hızlı bir ısınma olayının meydana geldiğini ortaya koydu.
Science ‘da yayımlanan makalede, araştırmacılar aksine; son buzul maksimumu gibi aşırı soğuk periyotların bu büyük yok oluşlarla örtüşmediğini söylüyorlar.
Araştırmacılardan Prof. Alan Cooper:
“Bu ani ısınmanın iklim üzerindeki derin etkisi sonucu, küresel yağış ve bitki örtüsü desenlerinde belirgin değişimler meydana geldi. Hatta insan ortaya çıkmadan bile büyük yok oluşlar gördük. Küresel ısınmanın getirdiği hızlı değişimler ve insanın modern baskılarını da eklediğinizde, doğanın geleceğine dair endişeler artıyor” diyor.
Araştırmacılar 10 yıl önce antik DNA çalışmalarının büyük çapta bir türün hızlıca yok olduğuna işaret ettiği sonucuna ulaştılar. İlk anda araştırmacılar bu yok oluşların yoğun soğuklarla ilişkili olduğunu düşündüler.
Ancak, müze koleksiyonlarından elde edilen daha fazla fosil DNAsı ve karbon yaşı belirleme ve sıcaklık kayıtlarındaki ilerlemeler aracılığıyla zamanla daha iyi bir çözünürlük elde edildi ve aksini bulduklarında araştırmacılar şaşkına döndüler. Son buzul maksimumda meydana gelen yok oluşların sebebinin ani soğuklar değil hızlı ısınmalar olduğu giderek daha açık hale geldi.
Araştırma; mamutların ve devasa tembel hayvanların son buzul çağının sonunda yaklaşık 11.000 yıl önceki ani yok oluşlarını açıklamaya yardımcı oluyor.
Araştırmacılar; insanın, megafauna türlerinin yok oluşunda hala önemli bir rol oynadığının farkında olunması gerektiğini söylüyorlar. İklimdeki ani ısınmalar, çevrede yok oluş olaylarını başlatan ağır değişimlere sebep oluyor, fakat insanların öldürücü darbelerindeki artış zaten bu yok oluşları tetikliyor.
Bu bulgulara ek olarak, veri setlerini (bu araştırmadan elde edilen) sorgulamak için kullanılan yeni istatistiksel yöntemler ve yeni verilerin kendisi iklim değişimi kayıtlarına ve Pleistosen dönemi türlerin hareketlerine dair olağanüstü kesinlik oluşturdu.
Bu yeni veri setleri, araştırmacılara daha bu önemli döneme dair daha iyi bir kavrayış geliştirmelerine olanak tanıyacak.
Kaynak
http://bilimfili.com/iklim-degisimi-ve-mamutlarin-yok-olmasi
Alan Cooper, Chris Turney, Konrad A. Hughen, Barry W. Brook, H. Gregory McDonald, and Corey J. A. Bradshaw. Abrupt warming events drove Late Pleistocene Holarctic megafaunal turnover.Science, 23 July 2015 DOI: 10.1126/science.aac4315
University of Adelaide, “Mammoths killed by abrupt climate change”, http://www.adelaide.edu.au/news/news79662.html
0 yorum