Einstein’dan sonra gelen en büyük fizikçi kimdir diye sorulsa, çoğu otorite Stephen Hawking’i gösterebilir. Gerçekten de Hawking, evrenin sırlarını çözmeye çalışan olağanüstü bir fizikçiydi. Ancak benim için Feynman’ın yeri ayrıdır. Feynman, sadece fizik alanında değil, hayatın her yönünde meraklı, yaratıcı ve eğlenceli bir kişilikti. Onun kitaplarını, derslerini ve anılarını okuduğumda, fizikle olan tutkusunu ve maceracı ruhunu hissedebiliyorum. Bu dehanın fiziğe en büyük katkılarından birini siz değerli okurlarla paylaşacağım. Feyman Diyagramları!
Feynman diyagramları, atom altı parçacıkların davranışını ve etkileşimini tanımlayan matematiksel ifadelerin görsel bir anlatımıdır. Bu diyagramlar, kuantum mekaniğinin karmaşık hesaplamalarını basitleştirmek ve görselleştirmek için Richard Feynman tarafından 1948 yılında tanıtıldı. Feynman diyagramları, parçacıkların zaman içinde nasıl hareket ettiklerini, nasıl çarpıştıklarını, nasıl bozunduklarını ve nasıl yeni parçacıklar oluşturduklarını gösterir.
Feynman diyagramı çizmek için, önce başlangıç ve son durumdaki parçacıkları belirlemek gerekir. Sonra, parçacıkların zaman içinde nasıl hareket ettiklerini ve hangi kuvvetlerle etkileştiklerini göstermek için uygun çizgileri ve noktaları çizmek gerekir. Bu diyagramlar, parçacıkların enerji ve momentum korunumunu sağladığından, fizik kurallarına uygun olmalıdır. Feynman diyagramları, parçacıkların türüne, kütlesine, yüküne ve spinine göre farklı şekillerde çizilir.Aynı zamanda, parçacıkların dalga fonksiyonlarının fazını da gösterir. Feynman diyagramları, parçacıkların olası geçmişlerinin toplamını da verir.
Feynman diyagramlarında, parçacıkların etkileşimleri farklı kuvvetlere göre sınıflandırılır. Dört temel kuvvet vardır: elektromanyetik, güçlü nükleer, zayıf nükleer ve yerçekimi. Bu kuvvetler, farklı aracı parçacıklar tarafından taşınır. Elektromanyetik kuvvet, fotonlar tarafından taşınır. Güçlü nükleer kuvvet, gluonlar tarafından taşınır. Zayıf nükleer kuvvet, W ve Z bozonları tarafından taşınır. Yerçekimi kuvveti, henüz deneysel olarak gözlemlenmemiş olan gravitonlar tarafından taşınır. Bu aracı parçacıklar, Feynman diyagramlarında farklı renklerle gösterilir.
Feynman diyagramlarında, bazı parçacıklar sanal olarak adlandırılır. Sanal parçacıklar, gerçek parçacıklardan farklı olarak, enerji ve momentum korunumunu ihlal edebilir. Sanal parçacıklar, sadece kısa bir süre için var olur ve gözlemlenemez. Sanal parçacıklar, Feynman diyagramlarında, gerçek parçacıkların tersi yönde çizilir. etkileşimlerin olasılığını belirlemek için matematiksel olarak kullanılır.
Feynman Diyagramları Ve Sanal Parçacıklar
Sanal parçacıklar, kuantum alan teorisinde, parçacıklar arasındaki etkileşimi sanal parçacıkların değiş tokuşu olarak tanımlayan bir yaklaşım yöntemi olan pertürbasyon teorisinde ortaya çıkar. Sanal parçacıklar, Feynman diyagramlarında iç çizgilerle gösterilir.Enerji ve momentum korunumunu sağlar, ancak gerçek parçacıklarla aynı kütleye sahip olmak zorunda değildir. Sanal parçacıklar, fizikte birçok süreçte önemli bir rol oynar, örneğin parçacık saçılması ve Casimir kuvveti.Sanal Parçacıklar,gerçek parçacıkların kuantum alanlarının temel uyarımları olduğu gibi, temel alanların da uyarımlarıdır, ancak sadece etkileşim hesaplamalarında geçici olarak ortaya çıkarlar ve gözlemlenemezler. Sanal parçacıkların varlığı veya gerçekliği, bilimsel bir sorundan ziyade felsefi bir tartışma konusudur.
Feynman diyagramlarının temel unsurları ;
• Çizgiler: Parçacıkları temsil eder. Çizgilerin şekli, yönü ve sembolü parçacığın türüne, yüküne ve hareketine bağlıdır. Örneğin, elektronlar ve pozitronlar düz çizgilerle, fotonlar dalgalı çizgilerle, gluonlar kıvrımlı çizgilerle gösterilir. Çizgilerin yönü, parçacığın zaman içindeki hareketini belirtir. Zaman genellikle soldan sağa doğru akar, ancak bazen dikey olarak da gösterilebilir. Çizgilerin ters yönde gitmesi, parçacığın antiparçacığı olduğunu gösterir. Örneğin, elektronun ters yönde giden çizgisi pozitronu temsil eder.
• Köşeler: Parçacıkların etkileştiği noktaları temsil eder. Köşelerde, parçacıkların enerji, momentum, açısal momentum ve yük gibi fiziksel nicelikleri korunur. Köşelerde, parçacıkların türü değişebilir. Örneğin, bir elektron ve bir pozitron bir köşede çarpışıp iki foton oluşturabilir.
• Döngüler: Sanal parçacıkları temsil eder. Sanal parçacıklar, etkileşimler sırasında kısa süreliğine ortaya çıkan ve gözlemlenemeyen parçacıklardır. Döngülerde, parçacıkların enerji ve momentumu korunmaz, ancak yük ve açısal momentum korunur. Döngüler, etkileşimlerin gücünü ve olasılığını etkiler.
Feynman Diyagramlarının Kuralları
1. Parçacıklar, düz, dalgalı, kıvrımlı veya noktalı çizgilerle gösterilir. Çizgilerin şekli, parçacığın türüne bağlıdır. Örneğin, elektronlar ve pozitronlar düz çizgilerle, fotonlar dalgalı çizgilerle, gluonlar kıvrımlı çizgilerle, Higgs bozonu noktalı çizgilerle gösterilir.
2. Çizgilerin yönü, parçacığın zaman içindeki hareketini belirtir. Zaman genellikle soldan sağa doğru akar, ancak bazen dikey olarak da gösterilebilir. Çizgilerin ters yönde gitmesi, parçacığın antiparçacığı olduğunu gösterir. Örneğin, elektronun ters yönde giden çizgisi pozitronu temsil eder.
3. Parçacıkların etkileştiği noktalar, köşelerle gösterilir. Köşelerde, parçacıkların enerji, momentum, açısal momentum ve yük gibi fiziksel nicelikleri korunur. Köşelerde, parçacıkların türü değişebilir. Örneğin, bir elektron ve bir pozitron bir köşede çarpışıp iki foton oluşturabilir.
4. Sanal parçacıklar, döngülerle gösterilir. Sanal parçacıklar, etkileşimler sırasında kısa süreliğine ortaya çıkan ve gözlemlenemeyen parçacıklardır. Döngülerde, parçacıkların enerji ve momentumu korunmaz, ancak yük ve açısal momentum korunur. Döngüler, etkileşimlerin gücünü ve olasılığını etkiler.
Feynman Diyagramlarının Kullanım Alanları
• Kuantum elektrodinamiği (QED): Elektronlar, pozitronlar ve fotonlar arasındaki elektromanyetik etkileşimleri açıklayan kuantum alan teorisidir. Feynman diyagramları, QED’nin matematiksel ifadelerini basitleştirmek ve görselleştirmek için kullanılır.
• Kuantum kromodinamiği (QCD): Kuarklar, antikuarklar ve gluonlar arasındaki güçlü nükleer etkileşimleri açıklayan kuantum alan teorisidir. Feynman diyagramları, QCD’nin matematiksel ifadelerini basitleştirmek ve görselleştirmek için kullanılır.
• Kuantum Alan Teorisi(QFT): Feynman diyagramları, kuantum alan teorisinin matematiksel ifadelerini basitleştirmek ve hesaplamak için kullanılır.Kuantum alan teorisinin alt dalları olan kuantum elektrodinamiği, kuantum kromodinamiği, elektrozayıf teori ve yerçekimi teorisi gibi alanlarda da kullanılır. ( QFT, hakkında yazı yazmayı en çok istediğim teori ancak inanılmaz karmaşık ve onlarca alt teoriden oluşuyor.biraz daha zamanı var 🙂 dileyen okurlar bu teori hakkında araştırma yapabilirler. Gerçekten inanılmaz!)
• Katı hal fiziği: Katı maddelerin elektronik, optik, manyetik, termal ve mekanik özelliklerini inceleyen fizik dalıdır. Feynman diyagramları, katı hal fiziğinde ortaya çıkan karmaşık fenomenleri basitleştirmek ve hesaplamak için kullanılır.
•Yoğun madde fiziği: Yoğunluk, sıcaklık, basınç, manyetik alan gibi parametrelerin etkisi altında maddenin davranışını inceleyen fizik dalıdır. Feynman diyagramları, yoğun madde fiziğinde ortaya çıkan karmaşık fenomenleri basitleştirmek ve hesaplamak için kullanılır.
Feynman diyagramları, fizikteki en önemli buluşlardan biri. Richard Feynman, bu diyagramlar sayesinde 1965 yılında Nobel Fizik Ödülü’nü kazanmıştır.
KAYNAKÇA
1. https://tr.wikipedia.org/wiki/Feynman_diyagram%C4%B1
2. https://www.feynmanlectures.caltech.edu/I_08.html
3.Bebar Bilim- YouTube
https://youtu.be/eN-Xg95-XDE?si=tkzF2kK7MDWia3la
4. https://www.britannica.com/science/Feynman-diagram
5.https://youtu.be/gkHmXhhAF2Y?si=ySzri4NXP2FwOdjx
0 yorum