Çamaşırlar Kurutmak İçin Dışarıya Asıldığında Neden Daha İyi Kokar?

İnsan burnunun 1 trilyondan fazla farklı kokuyu tanıma yeteneğine sahip olduğu uzun zamandır bilinmektedir. Biçilmiş çimen, taze pişmiş ekmek ve yeni kitapların kokusu gibi eski favorilerin koku alma duyusuna sahip olanları memnun etmeye hazır olmasıyla, araştırmalar, neden dışarıda güneşte kurutulan çamaşırların çamaşır kurutma makinenizin yaratabileceği her şeyden çok daha iyi koktuğunu açıkladı.

Kopenhag Üniversitesi'nden araştırmacılar, 2020'de güneş ışığıyla kurutulan çamaşırlarla ilişkili kokular hakkında bir makale yayınladılar. Üç havluyu, havluların kokusunu etkileyebilecek hiçbir mikroorganizma veya tuz içermediği anlamına gelen, ultra temiz suyla elde yıkadılar.

Kurutma işlemi için, havlular daha sonra karanlık bir odada, gölgelik bir balkonda veya güneş ışığı alan bir balkonda üç çamaşır ipine asılarak kurutuldu. Kurutma işleminin ardından havlular 15 saat boyunca plastik torbalarda kapatıldı ve bir sonraki teste kadar farklı kimyasalların salınması sağlandı.

Her bir plastik torbadan gelen hava, üç kurutma senaryosunun her birinden sonra mevcut olan farklı kimyasal bileşikleri belirlemek için gaz kromatografisi-kütle spektrometresi yoluyla analiz edildi. Ekip ayrıca kurumuş havlularla karşılaştırmak için boş bir torbadan ve ve kurutma alanlarının her birinden hava örnekleri aldı.

Araştırmacılar, güneşli balkonda kurutulan havluların, parfüm veya bitki kokusuyla ilişkilendirilen aldehitler ve ketonlar gibi daha fazla kimyasal içerdiğini buldular. Dışarıda kurutulan her iki havlu seti de kakulede bulunan pentanal, narenciye benzeri bir koku olan oktanal, ve gül çiçeklerinin kokusuna benzer kokan nonanal içeriyordu. Ekibin bunun nedenine ilişkin geçerli bir açıklaması var.

Kopenhag Üniversitesi'nden, araştırmanın ortak yazarlarından Malte Frydenlund, bir açıklamada, "Havadaki ozon, ıslak bir havludaki maddelerle reaksiyona girdiğinde, aldehitler ve ketonlar oluşur - ki bunlar, çalışmada tanımlanan kokularla eşleşir. Bu, açıklamanın bir parçası olabilir. Ancak, doğrudan güneş ışığına atfedilebilecek bir şey olduğunu da düşünüyoruz. Örneğin, havlular işlenmemiş olduklarında bile, havlularda bulunan pigmentler veya boyalar, güneş ışığını emer ve kimyasal dönüşümlere yol açar." dedi.

Çalışma ilk başta anlamsız görünse de ekip, güneş ışığının ıslak yüzeyler üzerindeki etkisine ilişkin araştırmaların eksik olduğunu ve bu tür çalışmaların farklı maddelerin bozunmasının nasıl meydana gelebileceğine dair fikir vermeye yardımcı olabileceğini öne sürüyor.

Frydenlund, "Bu mekanizma, neredeyse tüm açıkta kalan yüzeylerde gerçekleşebilir ve ortamdaki maddelerin bozunması için önemlidir. Bu nedenle, bu süreçler hakkında fikir edinmek bizim için inanılmaz derecede önemlidir. Umarım, bu çalışma bu yönde bir adımdır." diye bitirdi.

Bu içerik IFLSCIENCE’da yayınlanmıştır.