Dünya'daki yaşamın sıfırdan varoluşunun geçmişi yaklaşık 500 milyon yıla dayanıyor.
2-3 defa çok büyük oranda yok oluşa girmiş ama hayat her zaman varlığını sürdürmenin bir yolunu bulmuş.
En başta geriye kalan aminoasitler ve genlerin çeşitliliği, bir sonraki yaşamda belirleyici olacaktır. Ancak bu süreç nereden bakarsanız bakın bir kaç 10 milyon yıldan fazla sürecektir tahminimce...
ancak gelişmiş bir canlı türü (mesela 65 milyon yıl evvel dinazorlar yok olduğunda, memeliler henüz çok ilkel ve sayıca az idiler. 10-30 milyon yıl sonra ancak bildiğimiz işlevlere sahip uzmanlaşmış (bölgeye, doğa koşullarına adapte olmuş, besin zincirinde belirgin eğilimler geliştirmiş türler belirmeye başlıyor. Ama bu da tamamen, ilk memelilerin var olması sayesinde mümkün. Yoksa süreç çok daha uzardı...) ortaya çıkar.
Mevcut hayvanlara veya canlılara benzer mi?
Hem evet, hem hayır. Benzerlerdi, çünkü avlanma, beslenme, korunma ve çoğalma gerekleri belli koşullar gerektirdiğinden bunlara uyum sağlarlardı...
Yani kaplan benzeri etobur bir hayvan olabilir di ama genetik olarak tamamen otobur bir yaratıktan türemiş olabilirdi.
Benzemezlerdi, çünkü bütün canlıları yıkıma uğratacak bir felakettin etkileri uzun süre devam ederdi ve yeni koşullarda, atmosfer, ısı gibi koşullar farklı olacağı için, bunlara uygun yapılar öne çıkardı.
....
Diğer yandan Targidrad'lar konusundaki yorum bence de çok isabetli...
Sonuç olarak, diğer yorumcularla aynı fikirdeyim. Yaşam, genlerini korumak için her zaman bir yok buluyor.
![Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]](https://fizikist.com/uploads/img/uzay-calismalarinin-onemi.jpg "Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]")