Sanırım yanlış anlaşıldım. Geleceğin, şimdiyi şeklilendirebileceğini düşünmüyorum.
Olmamış gerçekleşmemiş olayların bir etkisi de olamaz.
.
Zaman'ın tek yönlü oluşu, bir algı meselesi değil. Algıladığımız "zaman" aslında gerçekten evrendeki zaman-uzay dokusundaki zaman değil bir "süre".
Sürenin öncesi, şimdisi ve sonrası var. Zaman ile paralel olduğu için ikisini birbiri yerine karışmış olarak kullanıyoruz. Evrenin doğuşu ile var ve süreklilik halinde...
Evren dokusundaki zaman, evet tek yönlüdür. Entropi de tek yönlüdür.
Alışkanlık olarak kullandığımız "Zaman" etrafımızdaki nesnelerin, olguların hareketlerini tanımlamak için kullandığımız sürelerdir.
Evren dokusundaki Zaman ise direk evrenin genişlemesinin bir sonucu olmalı bence... Çünkü evrenin genişlemesini göz önüne alarak bir noktayı tarif edebilmemiz için zaman bilgisi (koordinatını) bilmemiz şart. Aksi halde mesela bin yıl evvelki yıldızların pozisyonlarını hesaplayamazdık. Sadece bir algılama veya his ile böyle bir hesap yapamayız.
Eğer evren küçülüyor olsaydı, Zaman gene var olacaktı ve yönü gene aynı olacaktı. Çünkü varlğı evrenin hareketie bağımlı.
Bir tek durağan, sabit evrende, Zaman olmazdı bence...
Ama çok ilginç bir noktaya değinmişsiniz, canlılık. Canlı, zamanı kendisindeki ve çevresindeki entropi sonucu gerçekleşen değişim süreci olarak tanımlıyor gibi...
Bu konuda diğer arkadaşların da fikrini merak ediyorum.