Evrenin %25\'inin karanlık madde olduğu tahmin ediliyor. Bu malzemenin başıboş hidrojen atomları olmadığı, ışık tayf analizlerinden neredeyse kesinleşti. Kütle çekim haricinde, başka bir etkileşimi olmayan bu durum hakkındaki yorumlarınız? ( Tabii yazıyı okuduktan sonra) https://www.sciencedaily.com/releases/2017/04/170412091230.htm http://www.gercekbilim.com/iste-galaksileri-birbirine-baglayan-karanlik-maddenin-ilk-goruntusu/

aklıma bu maddenin süper-saydam(tamamen kendi fikrim) olma ihtimali geldi...

Süper saydam ? Saydam demek, aynı zamanda neredeyse hiç (veya bu durumda tamamen hiç) etkileşime girmiyor anlamına geliyor. Nasıl bir şey, süper saydam olabilir? Sanırım üzerinde düşünülmesi gereken ilk soru bu...

burtay hocam; siz paylaştınız linkleri baktım okudum aklıma direk bu maddenin saydam olma ihtimali geldi ama böyle bildiğimiz cam saydamlığı değil.... nötrinolar nasıl maddelerin içinde neredeyse hiç etkileşime girmeden geçip gidiyorlarsa bu karanlık madde de kendi içinden geçen maddelerle hiçbir etkileşime girmiyor... şimdi asıl sorulması gereken bu maddenin hali_? sıvı mı gaz mı katı mı plazma mı yoksa bose-einstein durumu yoksa zaman kristali formu mu bunu bilemiyoruz...

Etkileyici... Karanlık maddenin, madde ile etkileşime girmemesi, çok ama çok küçük olduğunu düşündürtüyor. Ama bunun maddenin hangi hali olduğu sorusu, hiç aklıma gelmemişti. Aklımda bir kenarda kalacak sayenizde...

Aslında hemen heyecan yapacak bir durum yok. Bu ölçümler on-on beş yıllar kadar önce zaten yapılmışlardı. Lawrence M. Kraus\'un kitabında bu şekilde görüntüler var zaten. O zaman %30 civarı gibi olduğu hesaplanmıştı. Bunlar sıcaklığın imaj görüntüleridir aslında. Yani maddeyi değil de onun varlığını belli eden sıcaklığı gösteriyor. Termal kamera gibi. Tabii benim düşüncemle de birebir örtüşüyor. Yalnız, buna \"karanlık madde bulundu\" diyemeyiz henüz. Gerçi Nobel komitesi daha iyi bilir ama bu çalışma onların karanlık maddeyi bulduğunu göstermez. \"Bulduk\" diyebilmeleri için maddenin niteliğinin bir ölçüsünü göstermeleri gerekir bence. Bu da henüz pek mümkün olmaz sanıyorum. Daha vakit var yani...

@necmi hocam asıl benim düşüncemle daha çok uyuşuyor :-) düşüncemi sizlere bahsetmiştim...zemin düşük yoğunluktaki enerji paketleridir diye ve bu paketlerin taşıyabileceği bir enerji limitleri var.... üzerine büyük bir gökcismi (galaksi gibi) bindiğinde, bu gökcismi altında bulunan düşük yoğunluktaki enerji paketçiklerine ilaveten bir enerji yüklüyor.... aşırı yüklenen bu paketçikler üzerine ilave edilen bu enerjiyide taşıyabilmeleri için form değiştirmek durumunda kalıyorlar(tanecikli bir yapı) hatta bana sormuştunuz sizin düşünceniz nedir evren zemini için; bnde demiştim ki hem ikisi birden hemde ikisi değil (parçacık-süper akışkan) mesela benim çökme açıları teorimde büyük kütlenin küçük yoğunlukta olması halinde uzay-zamanın akışkan özelliği kazandığını düşünüyorum...(burtay hocam ın çalışması) ama daha büyük durumlarda örn; galaksi, yıldız kümeleri gibi kütlelerde ise sizin çalışmanız olan parçacıklı bir yapıya dönüşüyor...

burtay hocam; bu maddenin halini sormuştumda bana en makul seçenek plazma gibi geldi...siz ne düşünürsünüz

Açıkçası bu durum için, bir fikir geliştirecek kadar \"plazma nedir?\" bilgisine sahip değilim. Aklımın bir kenarında şimdilik. Bir şeyler öğrendikçe bir fikir üretebilirim sanırım.

Bu goruntuler icin ne sistemi kullanildigi hakkinda bilgisi olan var mi ? Gamma, xray, veya her ne ise

Bu arada bu maddenin plasma olamsi icin elektrik yuku olmasi gerekmez mi ? Bu durumda zaten coktan farkedilirlerdi, yanlis dusunmuyorsam

İngilizce olan da yazıyor. Zayıf kütleçekimin lens etkisinden faydalanarak, 23 bin galaksi fotoğrafı bileştirilerek oluşturulmuş. (Hawai\'deki teleskoplardan)

Morgan Frei, İşte en sonunda on puanlık soruyu siz sormuş oldunuz. Tebrik ediyorum... Bir sistemin nasıl oluştuğunu ve nasıl ölçülebildiğini anladığınız zaman çözümün tatmin edici olup olmadığını da anlamış olursunuz. Bu görüntüler fotoğraftan ibaret değildir. Bildiğim kadar açıklayayım isterseniz. Caltech\'in (Kaliforniya Teknik) parlak astronomlarından Fritz Zwicky 1937 yılında bir sayfalık bir makale yayınlar. Kütleçekimsel merceklemenin üç kullanım alanı olduğunu öne sürer. 1- Genel Göreliliğin sınanması; 2- Araya giren galaksilerin dünyadaki teleskopların göremeyeceği kadar uzaktaki nesneleri büyütmeye yarayacak bir tür teleskop olarak kullanılması; 3- \"Işığın nebulaların etrafındaki kırılmalarının gözlenmesi nebula kütlelerini en doğrudan biçimde belirlemeyi (ölçülmesini) sağlayabilir.\" Tam 61 yıl sonra fizikçi Tony Tyson ve meslekdaşları kütleçekimsel merceklemeyi kullanarak yaklaşık 5 milyar ışık yılı uzakta bulunan büyük bir galaksi topluluğunun kütlesini belirlediler. CL 0024+1654 gibi bir ismi olan büyük bir galaksi topluluğunu gözlediler. (Hubble teleskobuyla) Bu topluluğun arkasında yine 5 milyar ışık yılı daha uzakta olan galaksinin çoğul görüntüsünün çarpılmış şekiller halinde merceklendiğini gördüler. Bu merceklenme sayesinde, çarpılan ışığın galaksi kümesinin kütlesel ağırlığını temsil ettiği gerçeği üzerine, bu kütlesel ağırlığın dağılımının hesaplanması için bir bilgisayar modeli çıkarılır. Gelen ışığın izleyebileceği tüm farklı yollar hesaplanır ve kütlenin tam olarak nerede bulunduğunu gösteren bir grafik elde edilir. Sanıyorum işte bu görüntülerin, bilgisayar modellemesi ile hazırlanmış grafik görüntüler olması gerekiyor. Yani, fotoğraf çekmekle izah edilecek bir durum değil...

Necmi bey, Goruntulenme kismi kesinlikle bilgisayarla yapilmistir, bunun alternatifinin olmadigina sizin gibi inaniyorum. ancak merak ettigim, merceklemenin yaninda, nasil bir filtreleme kullanildigi.Burtay bey\'in bahsini ettigi \"Hawai Teleskoplari\"nin kullandigi pek cok sistemde , acaba karanlik madde icin hangi filtreleme kullanildi merak ettim.