bence yanılgı noktası şu: sanki çarşaf gibi uzaya gezegen veya güneş gibi yıldızlar dışardan atılıyor o yüzden bükülme oluyor algısı oluştu bende...halbuki big bang,büyük patlamada ortamdaki devasa veya daha küçük cisimler zaten bir bütünün parçaları idi...düşünün:ortamda ilkelde mevcut olan tek parça,patlamadan sonra uzaya dağılıyor,genişliyor var olan ortama dalıyor,ortamı deliyor veya yırtıyor..benim iddiam: tekparça olan madde büyük patlamanın devasa ölçülerdeki basıncıyla kendine uzay yaratıyor,bu uzay içinde ilkelde bulunan parçalar yüzünden delinme veya yırtılma oluşuyor ki bizler bunu bükülme gibi görüyoruz...bence uzayın bir direnme katsayısı var ancak devasa ölçülerdeki patlama basıncı bunu yenmiş ve genişleme oluşmuştur,genişleme patlama basıncının sıfıra düşmesi diğer deyişle uzayın direniş gücüne eşitlendiğinde genişleme duracak,hatta uzay direnci patlama basıncını yenmeye başladığında geriye dönüş olacağı kuşkusuzdur,bu da Kur\'an-ı Kerim\'de bahsedilen kıyamet dürülmesi olduğunu düşünüyorum...saygılar...
![Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]](https://fizikist.com/uploads/img/uzay-calismalarinin-onemi.jpg "Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]")