Karadelikler niye enerjiyi yiyor? Topluyor? Klasik cevap geri dönüşü olmayan kütle çekimi. Çok fazla enerji biriktiği zaman ise yapısının bpolulup dağılacağı öngörülüyor. Özellikle mikroskopik karadelikler için bu neredeyse kesin. Belki her saniye çevremizde bir kaç karadelik oluşuyor, enerji topluyor sonra ışıma yaparak dağılıyor... O zaman mikroskopik karadelikler için geçerli olanın makroskopik olanlar içinde geçerli olacağını varsayıyoruz. Ancak süpernova, galaksi oluşumları gibi devasa enerji hareketlerini gözlemleyen astronomların, patlayan herhangi bir karadelikle ilgili kayıt, kanıt bulduklarını hatırlamıyorum. O zaman ya karadelikler çok uzun ömürlü ya da farklı bir mekanizma var. Her iki durumda da bilgimiz çok az. Eğer enerjisi uzaya dağılıyorsa, bunun en başta ışıma olarak açığa çıkması ve neredeyse tüm galaksilerin merkezinde olduğu kesinleşmiş karadeliklerden biri olacağı için bir anda ipini koparmış milyarlarca yıldızın bir merkezden savrulması olarak kendisini göstermesi lazım. O zaman daha farklı bir mekanizma olduğunu düşünüyorum. Evrende tüm sistemler bir denge üstünde olduğuna göre, karadeliklerin enerji tıkınmak dışında farklı işlevleri olabileceğini düşünüyorum. En başta tekrar yıldıza dönüşmüyor. Çünkü maddeyi o derece sıkıştırıyor ki tekilleşme düzeyine inen maddenin enerjiye dönüşümünden sonra, tekrar maddeye dönüşme süreci pek olası değil. Bunun için gerekli özel şartlar yok. Enerjinin maddeye dönüşmesi ancak enerjinin spini olması ile mümkün. Bu da "ek enerji" demek. Yani enerjinin yoğunlaşması. Bu spini sağlayacak koşullar nedir? (Zaman dışında bir olasılık gelmiyor aklıma). Sizin sorunuzn benzerini ben de sordum kendime, bu kadar madde ve enerji birikince ne oluyor diye? Ya karadeliğin spini- ekseni etrafında dönüşü artmalı, bu maddeyi ve elde ettiği enerjiyi buraya sarf edip, alanını genişletmeli, ya da tekilleştirdiği madde=enerjiden istediğini aldıktan sonra,
![Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]](https://fizikist.com/uploads/img/uzay-calismalarinin-onemi.jpg "Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]")