Güzel bir soru... Bence Doğukan\'ın verdiği cevap\'ta oldukça uygun... Ek olarak, evrim\'in kısa veya anlık olmadığını biliyoruz. Yani ara geçiş formunun fosil özellikleri ile eski ve yeni formların fosil özellikleri arasındaki fiziksel farklılıkları tam olarak ayır edemiyoruz.
Çünkü değişim önce, yumuşak dokuda oluyor. İskeletteki değişim ise çok daha yavaş, yumuşak dokunun adaptasyonunun büyük kısmı tamalandıktan sonra oluyor.
Oysa kalan fosillerin çoğu sert dokudan, bu yüzden bir tür kayboluyor, bir diğeri çıkıyor gibi gözüküyor.
Örneğin; evrimini en iyi inceleyebileceğimiz hayvanlar, köpekler ve güvercinler...
Özellikle köpekler çok daha manipule edildiği için insan eliyle, 10 bin yılda, kurt\' tan 400 tür köpek geliştiriliyor.
10 bin yıl, yaşamın tarihi açısından çok kısa bir süre... Doğada aynı düzeyde bir değişim yaklaşık 150-200 kat daha yavaş. Yani 1-2 milyon yıl sürüyor.
Ama bunun bir diğer anlamı var. Eğer şartlarda çok keskin bir değişim var ise, 10 bin yıl gibi çok kısa süre de bile farklılaşma olabiliyor. Mesela açık savanlardan, ormanlık bir araziye adapte olan yaşam ya da kuru ortamdan, aşırı nemli bir ortama hapsolmak gibi...
Mesela mamutların (İskoçya ya da İrlanda\'da ) buzul devri bitipte denizler yükselince, bir ada da sıkışmalarından sonra, 1 kaç birn yılda mamutlar cüceleşiyor. Böylece organik biyo kütle için yeterli besin sağlanabilirken, genetik varyasyonlar korunabiliyor.
Çünkü canlı türü açısından en riskli şeylerden biri, genlerin saflaşması..Yani belirli genlerin hakimiyet kazanması. Bu belli şartlarda en iyi ortam uyumunu sağlarken, şartların değişiminde ve hastalıklarda değişim, karşı koyma gücünü çok azaltıyor.
Bundan 2-3 milyon yıl sonra, şu an ki köpek türlerinin iskeletlerini bulsalar, nasıl yorumlayacaklar?
![Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]](https://fizikist.com/uploads/img/uzay-calismalarinin-onemi.jpg "Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]")