Neden evrene bakıp yalnız olmadığımızı ; o yıldızlarda yaşam olduğunu düşünürüzde , neden uğruna bir evren yaratılacak kadim varlıklar olduğumuzu düşünmeyiz ?
Yalnız olmanın yani kozmolojik bir yalnızlığın getirisi nedir ? Evrenin sırf bizler için bir nedenden ötürü yaratıldığını öğrenseydik bunu nasıl kabullenirdik ? Yada yanılmadığımızı ; evrenin bir sürü varlığı ,yaşamı içinde barındırdığını öğrenseydik ; bu bizim için sadece bir teyit etme işlemi mi olurdu ?
ya da biz şu an için evrendeki tek gelişmiş tür olabiliriz ve gelecekte diğer tüm uygarlıklar bizim bir deneyimiz olabilir... aynı Otostopçunun Rehberindeki gibi...gezegenler inşa edebiliriz ve yaşam döngüsü başlatabiliriz...
Kozmolojik bir yanlızlığını getirisi eğer o zamanakadar birbirimizi yok etmezsek trilyonlarca dokunulmamış sömürülmeyi bekleyen gezegenler var demektir buda bizim iştahımızı kabartır.Bu koca evrende yanlız olma ihtimalini çok düşük buluyorum.Kadim varlık konusunda ise;Tanrının hayırlı evlatları gezegen ve yıldızlar en hayırsızı ise dünyada yaşayan insanoğludur diye söz ile biteriyim.Belkı evren yıldızlar ve gezegenler için yaratılmıştır.
Evren çok büyük. Enerji verimliliği ve tasarrufu üzerine kurulmuş bir evrende, insanoğlu için (kendisini yok edene kadar ulaşabileceği en üst hayali sınır) samanyolu bile çok fazla... Bu nedenle bilinçaltından, kalan kısmının bizim için olmayabileceğini düşünüyoruz.
Bunu şu an bile yapabiliriz. En basitinden şu an kullandığınız metro teknolojisi evren ilk yaratıldığında da vardı 14 milyar yıl sonra da olacak. Henüz var olan sonsuz sayıda teknolojinin teşfedilmediğini düşünürsek neler yapabiliriz kim bilir! Fakat, insanlar bunu ve ötesini henüz algılamıyor. Bizler çokonat gofretleriyle, şirinler dizileriyle büyüdük. Şimdiki nesil pepe ile büyüyor. İlerisini düşünmek istemiyorum :)
![Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]](https://fizikist.com/uploads/img/uzay-calismalarinin-onemi.jpg "Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]")