İnfitar suresi 1- 2-3 uzay çatlayan bir çekirdekten çıkan filiz gibi yeniden yaratılmaya başlandığında. Yıldızlar yeniden serpilip saçıldığında denizler yükselip kabardiginda..

Evrenin en uzak noktasına (milyarlarca ışık yılı uzağa) ulaştığımızı varsayalım. Orada evrenin duvar ya da benzer birşeyle sona erdiğini mi göreceğiz? Öyle birşey varsa bile duvarın ötesinde ne var? Bu evren sonlu olsa bile, bu evreni içinde barındıran daha büyük bir şey varmı? Bir başlangıç nasıl var olabilir? Evreni tanrının yarattığını kabul etsek bile, tanrının sonsuzluğuna varacak mıyız? Evreni tanrısız olarak kabul edip, sonlu olarak görürsek, tanrının da içinde olduğu bir sonsuzluğun sonlu parçası olmaz mı evren? Yine sonsuzluğun içinde bulunmaz mı?

Ortaya Googolplex sayısını atarım. Bu sayıyı da kendisi ile çarparım. Sonra onun da karesini alırım. En son sayının en başına bir \"0,\" getiririm. Sayı 1\'den küçük ama evrenden büyük olur. Sayının sonsuzluğunun sınırı yok.

Sonsuzluk kavramı gerçektir ama sonu olupta ulaşamadığımız şeylere de sonsuz dediğimizde olur ;) mesela uzay sonsuzdur şöyleki en ucuna gitmeye çalışsak ve karşımıza bir duvar çıksa oraya son diyemeyiz çünkü o duvarın arkasıda vardır dimi ;) ama bunun yanında yukarıdaki örnekteki gibi 0 ile 1 arasında sonsuz sayı var diyemeyiz kiii sayı dediğimiz şey sınırlanabilir ve hepsini sayabilecegimizi biliyoruz degilmi ;) bunlari söyleyebilmemize ragmen yinedee bazı olgusuzluklar kafa karıştırmıyor da değil syglr ;)

Mustafa Okat. dediğin sayı evet çok büyük bir sayı ama evrenden büyük olamaz bana saçma geldi ek olarak burada sadece matematiksel değil felsefik açıdan düşünmekte gerekiyor umarım doğru anlayıp doğru anlatmışımdır eğer yanlış olduğunu söylüyorsan anlatabilirsin.

Her şeyin bir sonu vardır evrenin bile, ama her sonun yeniden bir başlangıcı da vardır evrenin bile Bknz; BigBang

Esas olarak bazı arkadaşlara katılıyorum her ne kadar dünya bir zamanlar içinden çıkılmaz bir yapıyor gözüküyorduysa da zamanı gelince Amstrong ve arkadaşları çıktı.Bu esas anlamda dünyanın sonsuz olmadığını gösterdi.Evren için uzaya varıldığı an itibariyle zaman ve yön kavramının ortadan kalktığı bildiriliyor fakat Amstrong ve arkadaşları dünyada öğrendikleri yön kavramıyls ilgili bilgiler ışığında yönlerini bularak gerii döndüler yani bilgileri uzayda doğruluk kazandı.Şimdi arkadaşların dediği gibi teknolojimiz evrenin, bizim belirlediğimiz yön dahilindeki sona ulaştığında nasıl bir katmanla karşılacağız ? Peki herşeyi en başa saralım, evrenin nokta haline dönüşünü hayal edince evrenin ilk ham maddesi önümüzde duruyor biz Tanrı gibi bir konumda hissediyoruz kendimizi, pekş bu ham madde karanlık alanda mı duruyordu yoksa bir ışık alanı içinde mi ? Bu kadar patlayıcı madde bulunduran bir ham madde istersek karanlık istersek aydınlık alanda ayırt edilebilir bir görüntüye sahip olacağını farkedebiliriz.Yani ateşi gündüz yakarsak da belirir gece yakarsak da.Peki varsayım olarak Tanrıyı esas konumuna yerleştirelim ve evrenin ham maddesini önünde hayal edelim.Tanrının bu ham maddeyle birlikte ikamet ettiği yer neresi ? Tanrıyı kaldıralım sadece ham maddeyi bırakalım, bu ham madde nerede ikamet ediyor ? Şu an o ham maddenin içinde henüz varlık bulmamış bir durumdayız.Ve şu an o ilk ham maddeyi düşününce biz varız diyoruz, gizemli bir his ile varlığımızı farkediyoruz.Eğer ki bir paralel evren varsa ki çokça telaffuz ediliyor o zaman evrenimiz sonsuz değil demek olacak ki esas anlamda bu soruyu karadelikleri anladıktan sonra yanıtlayabileceğiz.Ya da xrayden çok daha gelişmiş bir teknoloji ile telekobu birleştirerek uzak alanı yani karadelikleri ya da evrenin sonu olarak referans aldığımız yerleri gözlemleyerek soyut olup olmadığını anlayabilelim.Ama işin zor kısmı uzay aşırı kalabalık, ömrünü yitiren yıldızlar var ama esas anlamda sürekli bir şeyler meydana geliyor ve evrenin sonunu tanımlayabileceğimiz düz bir eksen çizgisi hem dünyanın dünyanın dönüşü yüzünden mümkün değil hemde bu düz ekseni kesen birden fazla yıldız vs olması.Dünyanın dönüşüne bir şekilde telekoplarda kayıtlı gps verileriyle çözüm getirilebilirde, şu an kafamızı gökyüzüne kaldırıp bakınca bulut,uçak,güneş vs gibi geçici şeyler dışında görüş berraklığımızı bozacak bir unsur yok fakat daha demin dediğim gibi uzayda bu berraklık şansımız her gün azalıyor.Ben esas anlamda karadeliklerden bilgi beklentisi içindeyim sonsuzlukla ilgili.

Ahmet uzayın en sonuna gidip duvarın arkasında ya hiçlik varsa? Buda uzayın sonunu var eder. uzayın sonsuzluģundansa hiçlik kavramını kavramamız daha zor bence

Çağatay Açıkgöz ........................Uluslararası Birimler Sistemine göre saniye, en düşük enerji seviyesindeki (ground state) Sezyum-133 atomunun (133 Cs atom çekirdeği) iki hyperfine seviye arasındaki geçiş radyasyonunun 9.192.631.770 periyoduna karşılık gelen süredir, (13. CGPM, 1967). 1997 deki CIPM toplantısında bu tanımın durağan ve 0 K termodinamik sıcaklıkta Sezyum atomu için geçerli olduğu onaylandı. Değişkendir. Kısacası sanıye bellı pır perıyodık harekete denk dusmektedır. Öyleki soyledıklerın tutarsız kalıyor.

Ayhan hiçlik olamaz. hiçlik olsaydı evren hiçten var olmuş olurdu ki bu da saçma olurdu.

Süleyman Dündar................. daha bunu anlayacak kadar öğrenmedim ama yine de teşekkür ederim beğendim. araştıracağım.

0 ile 1 arasındaki sayilardan bahsetmiş arkadaşlar. Kainatda reel olarak \'0\' yoktur. Hic bir zaman sıfıra ulaşamazsıniz. Bu da sonsuzluğu kanıtlar. Öyle ki evrende hiç birşey birbirine temas halinde değildir. Arada mutlaka bir boşluk vardır. Boşluklar birbirini çeker ve iter. Sonsuzluk ulaşilamayan bir gerçekliktir, aksi ispat edilinceye kadar. Eğer bir son varsa boşluk başlalar. Belkide manevi bildigimiz araf sondan öteki boşluktur

Barış Öğren... evet ben bu dediklerini Michio Kaku\'dan duymuştum ama bunun sonsuzlukla ne alakası var onu anlamadım?

Barış Öğren... evet ben bu dediklerini Michio Kaku\'dan duymuştum ama bunun sonsuzlukla ne alakası var onu anlamadım.