Yüzeyin yansıtma miktarı ile alakalı olarak ışık sürekli yansıyabilir. Örneğin iyi bir ayna %97\'ye varan yansıtma oranına sahip olabiliyor. Gelen ışığın %97\'sini yansıtırken %3\'ünü soğuruyor. Soğurulan fotonlara ne olduğunu bilmiyorum ama yansıma teknik olarak her kademede zayıflasa da sonsuza kadar devam eder. Şöyle ki; 100 birim ışık ışını %97 yansıtma oranlı aynamızdan yansıdığında 97 birim ışık ışını yansıyıp yoluna devam ederken 3 birim ışık ışını soğrulmuş oluyor. Daha sonra bu ışık ışınımız ikinci aynaya daha çarpıyor (Bütün aynalarımız aynı %97 oranlı olsun), geriye 94.09\'luk bir ışık ışını geri yansıyorken 2.91\'lik bir kısmı soğruluyor. Sonra aynı ışık ışını 3. bir aynaya daha çarpıyor. 91.2673 kadarı geri yansırken 2.8227 kadarı daha soğuruluyor. 4. bir aynaya çarptığında 88.529281 birim ışık ışını kalıyor. 2.73801 birim ışık ışını daha soğuruluyor. Her bir yansımada soğurulma miktarı biraz daha azalıyor (Zira ışık her bir yansımasında toplam miktarından kayıp veriyor ve her seferinde %97\'lik bir kısmı yansıyor. Kayıp miktarı da % üzerinden olduğu için daha zayıf ışıkta %3 daha düşük bir miktara tekabül ediyor). Soğurulma miktarı sürekli azalıyor ancak hiç bir zaman 0\'a ulaşmıyor. Ancak sürekli küçülmeye devam ediyor. Soğurulduktan sonra kalan ışık miktarı da sürekli azalmasına rağmen asla 0\'a ulaşamıyor. Tabii bir yerden sonra ihmal edilebilecek kadar azalsa da var olmaya devam ediyor. Hem soğurulma miktarı hem kalan ışık miktarı hep azalıyor ancak hiç bir zaman 0\'a ulaşmıyor. Tıpkı Akhilleus ve kaplumbağa paradoksu gibi. Bu paradoksu araştırabilirsiniz. :)

Çok güzel... Bu açıdan hiç düşünmemiştim. Bir yerde yansıyan tüm fotonlar eninde sonunda biter diye düşünmüştüm. Ama bu şekilde yaklaşan limit gibi olmuş. Çok da mantıklı. Peki elimizde tek foton kalırsa? Sanırım burada paradoks biter. (?)

Bir foton grubunun bir yerden yansıma katsayısı ile tek bir fotonu değerlendirmek yanlış olur. Tek bir fotonun enerjisi yüzde cinsinden kademeli olarak azalarak yansımaz. Onun inebileceği en düşük enerji durumu vardır ve daha azına inemez. Bir foton yayımlandığı andan itibaren dalga olarak değerlendirilir. Yani hareket halinde tek bir foton var diye düşünüp hesap yapılamaz. Bu dalga zaman içinde yayılır ve uzar. Ama hiç bir zaman sıfır olamaz. O zaman enerjinin korunumu yasası çiğnenmiş olur. Evrenin boyu kadar uzayabilir ama yok olamaz. Yansıma durumunu yanlış değerlendirmemek gerekir. Bir yüzeye çarpan fotonla yansıyan foton aynı foton değildir. Çarpan foton çarptığı yüzeydeki elektron tarafından soğurulur. Hemen akabinde elektron aldığı bu fazladan enerjiyi yine bir foton olarak püskürür. Yani bir enerji azalması söz konusu değildir. Siz aynı fotonun devamlı gidip gelmelerle yansıdığını düşünüyorsanız bu doğru olmaz.

Işık neden yansır? konulu soruda da (Emir bey\'in) Cevaplayan arkadaşta aynı şeyleri ifade etmişti. (Haklı :-) Başka bir görüşte (silindi) yansımanın birbirinden farklı (yoğunlukta ve yapıdaki) iki yüzey arasından dolayı olduğu geçmişti. (Ayna ile gümüş sır arasındaki arayüzden) ... Bu durum da; neden bu ara yüzeyde (nasıl bir süreç sonucu) yansıma oluyor. Direk camdan ya da gümüş sırdan değil ? (Gerçi sizin Feynmanlı bir net cevabınız var: Tüm olasılıklar tek bir ok\'a dönüşüyor şeklinde ama kuantum mantığını (benim gibi) bilmeyenler için çok şey anlatmıyor...

Kuantum fiziği zaten anlaşılır bir yöntem sunmaz. Sadece, \"yemeği şöyle yaparsın\" şeklinde çözümler sunar ve bunun neden böyle olduğu açıklanamaz. Yüz adet foton her hangi bir pencere camına çarptığında bunların 4 tanesi yada 8 tanesi geriye yansır.(Bu camın kalınlığıyla açıklanır) Ama fotonlar hangilerinin yansıyacağını nereden bilirler? bu meçhuldür. Sadece sonuç ölçülebilir. Fotonlar tamamen özdeştir ama nedense 4 tanesi geriye yansır. Diğerleri yollarına devam ederler. Camın arkasında bir şey olmadığı halde neden yansır? Camın bir kalınlığı var ve fotonlar onun içinde de elektronlar tarafından soğorulup, saçılırlar. Yani arkada ayrıca bir yüzeye gerek yok. Bu soğurulup saçılma sürecinde de yüzde dördü geri yansır. Eğer cam biraz kalınsa yüzde sekize kadar çıkar. Ondan sonra daha da kalın cam kullanırsanız bu kez tekrar azalır. Yani arkada bir şey yoksa yansıma yüzde sekizden öteye gitmez. Ayna durumu bu yansımayı tamamen geri gönderebilmek içindir. Aynanın arkasındaki sır kısmı ışık geçirmez bir malzeme olduğundan tüm ışık geriye döner. Bu yüzden tam bir yansıma olur. Feynman diyagramları da burada daha iyi sonuç verir. ( O cevaplayan arkadaş bunlar zaten Richard Feynman\'ın açıklamaları) derken kafadan attı durumu kurtarmak için. Diyagramlar şöyle; (Kuantum Elektrodinamiği) Gelen ışığın aynaya geliş ve yansıma açısı oklarla gösterilir. Aynanın tümü kullanılır ve bu yüzden gelen ışığın açısı yüzeyin her yerinde farklıdır. Bu küçük oklar bir biri ardına eklenir en sondaki sonuç ok bunların hepsinin ortalamasını verir. Elde edilen ok yansıma yönünü gösterir. Bir de bu okun genliği (yansıma miktarı) vardır. O da şöyle hesaplanır. Işık aynanın içine girdiği anda çok hızlı bir saatin yelkovanı dönüyormuş gibi düşünülür. Işık camın sonuna vardığında saat durur ve bir değer gösterir. Camın kalınlığı işte bu değeri değiştirir. Elde edilen bu değer sonuç okun genliğini gösterir. (02, 04,) gibi. Geri dönerken de aynı sonucu vereceği için ikiyle toplanır. ( 04, 08 ) gibi. Şimdi ben böyle anlatıyorum ama gerçekten böyle bir hesabı yapmak için fizik fakültesinde yüksek lisans öğrencisi olmak gerekir gibi geliyor bana. Biz sadece teorik olarak anlayabilirsek ne mutlu!.

Teşekkür ederim... (Üşenmesem sınavlara girmeyi düşünmüyor da değilim ama... Keşke zamanında fırsatım varken, imkanımın değerini bilebilseydim...)

Foton bir elektrona çarptığında enerjisini elektrona verir. Elektron bu fazla enerjiyi yeni bir ya da bir kaç foton olarak geri verir. Eğer teorik olarak fotonu %100 yansıtabilen bir materyal olsaydı foton iki materyal arasında sonsuza kadar yansıyabilirdi fakat ilk cevapta da belirtildiği gibi hiç bir zaman %100 yansıma gerçekleşmez. Foton her yansıdığında enerji kaybeder. Kaybedilen bu küçük enerji de kızıl ötesi ışıma olarak yansır. Bu kızıl ötesi ışın da aynı şekilde başa bir yüzeyden enerji kaybederek tekrar yansır ve azalarak yansımaya devam eder. Bu yansımalar, fotonların elektronlara çarptığında elektronların artık yeni bir foton gönderecek kadar enerji alamadığı duruma kadar devam eder.