eğer ki her tarafa eşit şekilde genişlediğini var sayarsak genişleyen evrenin sınırlarını bulmamız lazım ki bu da günümüz teknolojisiyle imkansız gibi yani dediğin şeyi tespiti bence imkansız ama bu gayet basit bir düşünce tabii ama şöyle bir düşüncem var evrenin entropisi daima azalıyor entropisi en çok olan noktayı bulabilirsek bu da bing bang in olduğu noktayı verir

uzay zaman boyutunda orta nokta kavramı biraz daha farklıdır... 3 boyutlu herhangi bir cisim olarak düşünülmemesinde fayda var... orta noktada hiçlik yani bir vakum olduğuna dair bir bilgi almıştım... lakin hatırlayamadığımdan kaynak gösteremeyeceğim...

eğer ki her tarafa eşit şekilde genişlediğini var sayarsak genişleyen evrenin sınırlarını bulmamız lazım ki bu da günümüz teknolojisiyle imkansız gibi yani dediğin şeyi tespiti bence imkansız ama bu gayet basit bir düşünce tabii ama şöyle bir düşüncem var evrenin entropisi daima artıyor entropisi en az olan noktayı bulabilirsek bu da bing bang in olduğu noktayı verir

Hubble teleskopunun zamanında keşfettiği bilgiye göre, evren nereden bakarsanız bakın herhangi bir yön seçmeden her tarafa eşit şekilde genişliyor. Şimdi mantık olarak bir noktadan cisimler küre şeklinde her tarafa eşit şekilde dağılmaya başladığında bunun merkezini biliriz, misal, sizin baktığınız açıdan her tarafa eşit dağılıyorsa demek ki siz patlamanın merkezindesinizdir, lakin cisimlerin bir kısmı size doğru geliyor bir kısmı da uzaklaşıyorsa demek ki merkezden farklı bir konumdasınızdır ve merkezi konumunuzdan yola çıkarak yine bulabilirsiniz. Fakat evrenin genişlemesindeki ilginç olay nereden bakarsanız bakın sanki merkezindeymişiniz gibi davranıyor. Yani ya bizim bildiğimiz anlamda bir merkez yok, ya da patlamanın merkezi her yer.

Bunu bir merkeze yaymak uygun mertebede doğru olmayabilir, çünkü boşluktan -bomboşluktan- bu an\'a kadar gelen süreç içerisinde evren kendine bir ilke yarattı, bu da sanatını konuşturmaktan başka değil. Kanımca, merkez evrenin her noktasından ibaret, elbette bilimsel araştırmalar yön verecek, farklı/aynı fark etmeyen şeyler söyleyecektir.

Arkadaşlar big bang i sıradan bir patlama olarak düşündüğümüz için konuyu anlamamız zorlaşıyor. Bütün evren bir protondan bile kat kat daha küçükken başka bir yer yoktu. Her şey o parcaciğin içindeydi yani dışarısı yoktu. Patlama herhangi bir noktada gerçekleşmedi. Ve sanıldığının aksine patlama olduğunda parçacıklar etrafa sacilmaya başlamadı çünkü ortada parcacik yoktu, saf enerji vardı. Fotonlar da yoktu yani bu muazzam patlama karanlik olarak meydana geldi ve 380 bin yıl sonra ilk parcaciklar ortaya çıkana kadar da karanlıkta kaldı. yani anlayacağınız galaksiler bir merkezden disari dogru uzaklasmiyorlar. Her bir galaksi farklı yönlerde hareket ediyor. Galaksilerin bir birinden uzaklaşmasını sebebi galaksilerin hareketi değil, galaksiler arasındaki boşluğun büyük bir hızla artmasidir. Uzay boşluğu devamlı olarak büyümektedir dolayısı ile galaksiler arası mesafe gittikçe açılır. Şöyle ki; bizden 14-15 milyar ışık yılı uzakligin ötesini hic goremeyecegiz çünkü oradan gelen isik, aradaki uzayın ışık hızından daha hızlı büyümesi sebebiyle bize asla ulasamayacak. Yani sonuç olarak evren bir noktadan dışa doğru genislemiyor, her an her noktasından dışa dogru genisliyor. Bu sebeple evrenin baslangis noktasi diye bir noktadan bahsetmek mumkun değildir.

Benim bildiğim evren de zaten büyük patlamayla oluşmadımı?kendi oluşturduğu evrenin herhangi bir yerinde nasıl olsun?

Arkadaşım. Senin sorduğun soruya tam olarak cevap vermek gerekirse; evrende şu an geçmişi gözlemekteyiz. Biliyorsun ki evren gözlemlediğimiz galaksilerin ve yıldızların ışığı bize ulaştığı için onları görüyoruz. bing bang olduğu zaman ki toz bulutuna kadar evren gözlemlenmekte, fakat ilk oluşumun gözlemlenebilmesi için gerekli olan ışık daha dünyamıza gelmediğinde ilk an hakkın da bilgi sahibi olamıyoruz. Bunun nedeni o ilk andaki ışığın yola çıktığı mesafe il dünya arasında ki mesafe 14.5 milyar dan büyük olması. ileri tarihlerde ışık dünya ya ulaşında bilgi sahibi olabileceğiz.

bana göre çok büyük bir enerji çıkışı ile başlamamıştır. Durgun enerjinin, aşamalı olarak serbest kalmasıyla başlamıştır. İlk başta, iç basınçtan dolayı çok hızlı bir genişlemiştir. \"Büyük şişme\" de denilen bu döneme kadar, simetrik yapısını korumuştur. Salt uzayda genişlemeye karşı bir direncin olmayışı, evreni saran zar sicimin KEP\'lerle desteklenmesi (katılması) bunu sağlamıştır. Evren, hem genişlemeyi sürdürebileceği hem de enerji tasarrufunda bulunabileceği bir dönüşüme girmiştir. Çünkü zar sicimin genişlemesinin, KEPlerin hareketinden hızlı olması; Zar\'a KEP katılımını azaltmıştı. Bu dönüşüm sırasında boyutlar ve kütle oluşumu da gerçekleşmiştir. (Bu açıdan bakınca; zaman, uzamsal boyutlardan hemen önce oluşmuş olmalı.) bit.ly/1SAoixL

Farklı düzeyler, farklı güçler olmadan hiç bir şey olmaz, Bir evren oluşması için de farklı düzeyler, karşıt güçler olması gerekir. Bunun için şöyle bir teori var; \"Potansiyel Enerji Alanı\" (Kuantum dalgalanmalarının devamlı olarak enerji pompaladığı, gittikçe yoğunlaşan bir alan. Bu alan vakum boşluğunda yüklendiği enerji yüzünden dışa doğru basınç uygular. \"İnflaton Alanı\" Vakumun içe doğru basıncıdır. (Bir şişenin mantarını açtığınızda dışa doğru fışkıran malzeme) (Şişenin içinde vakum varsa mantarı açmak için gerekli olan enerji) Bu iki alanın çekişmeleri çok yüksek enerji düzeyine ulaştığında ve aradaki denge yitirildiğinde bir evren yaratacak malzeme sağlanmış olur. Potansiyel enerji alanındaki enerjinin çok yoğunlaştığı halde neden daha önce maddeleşmediği sorusu sorulursa, (Buz dolabında donma seviyesinin altında soğuğa maruz kaldığı halde donamayan (İçindeki basınç yüzünden) kola veya bira örnek gösterilebilir. Şişeyi açtığınızda aniden küçük moleküller halinde donar ve genleşir. Çoğunlukla şişeyi patlatır)) Aynen örnekteki gibi olur. Potansiyel enerji alanındaki yoğun enerji basınç yüzünden donamaz, yani maddeleşemez. (Madde enerjinin donmuş, faz geçirmiş halidir.) Bir anda serbest kaldığında her yeri eşit sıcaklıkta ve her yöne doğru genleşen bir (big bang) imiz olur. Çok çok kısa bir anda, kütleçekim gücü henüz davranamadan önce bu genleşme (Şişme) ışık hızının çok üzerindedir. Bu kısacık anda (10^-33 saniye) donarak faz geçiren enerji 10^28 gibi bir büyüklükle katlanır. Her şey bittiğinde telaşsız, sakin, şişmeye devam eden bir evrenimiz olur. Kaynaklar: Brıan Greene (Saklı gerçeklik) Lawrence M. Krauss (Hiç yoktan bir evren)

Şişmenin büyük patlamayı açıklamak için varsayılmış bir durum olduğunu düşünüyorum keza bu bir anda 1cm çaplı bir madeni paranın samanyolunun 10 milyon katı genişlemesi demektir. Bu iddayı ortaya aterken neye dayandırılmıştır o zaman bizim quantum fiziğimiz komple yanlış?