Araştırmaya Göre Evrenin Genişleme Dönemi Sona Yaklaşıyor Olabilir

Evren sadece genişlemekle kalmıyor, aynı zamanda bu genişlemeyi hızlandırıyor. Bu hızlanma, çoğu bilim insanının sonsuza kadar olmasa da çok uzun bir süre daha evrenin büyümeye devam edeceğini tahmin etmesine yol açıyor. Ancak, üç Princeton fizikçisi, bu genişlemenin neredeyse sonuna geldiği bir evren modeli sunarak bu görüşe meydan okudu. Evrenin kendi içinde büzülmeye başlayacağını iddia ediyorlar ve yakında olabilir. Bu durum, bir kozmologun “yakında” kavramı ancak 100 milyon yıllık demek olduğu düşünüldüğünde, çoğu insanın yakın olarak kabul edeceği bir şey değil.

Evrenin genişlemesindeki ivmenin keşfi, kozmolojiyi bu yüzyılda belki de her şeyden çok sarstı. Önceden birincil tartışma, evrenin daha yavaş da olsa sonsuza kadar genişleyip genişlemeyeceği ya da yer çekimi hareketi parçaladıkça tekrar “büyük bir kırılmaya” sürüklenip sürüklenemeyeceğiydi.

Hızlanma ve bunu açıklamak için kullanılan Karanlık Enerji, evrenin bir daha büzülme olasılığını sona erdiriyor gibi görünüyordu, ancak fizikçilerin bir azınlığı bu fikrin peşini bırakmaya hazır değil. Özellikle Profesör Paul Steinhardt, evrenin “sıçrayan” modellerini önerdi. Şimdi Steinhardt ve ortak yazarlar Proceedings of the National Academy of Sciences'da genişlemeden daralmaya giden dönüm noktasının biz söylemeden yakın olabileceğini iddia ediyorlar.

Yazarlar kesinlik iddia etmezler. Karanlık Enerji'nin doğasının üç modeline atıfta bulunurlar. Bunlardan biri, evrenin sonsuza kadar daha hızlı ve daha hızlı genişlemeye devam ettiğini görürken, bir saniye, muhtemelen çok uzak bir gelecekte, tahmin edilemez bir noktada yavaşladığını görecekti.

Makale, Karanlık Enerji'nin bir tür öz olduğu ve hızlanma oranının yavaşladığı üçüncü bir modeli düşünmemizi istiyor. Bu senaryoda evren, sürücüsünün toplayabildiği tüm güçle ışıklardan kalkan, ancak şimdi henüz tam olarak kaldırmadan ayağını gaz pedalından indiren bir araba gibidir. Sonuç olarak, genişleme şimdiye kadarki en hızlı hızda gerçekleşiyor, ancak ivme önceki zamanlara kıyasla küçük.

Bu tür modeller daha önce özellikle Steinhardt tarafından önerilmiştir. Burada yeni olan, önce ivmenin durduğu ve sonra daralmanın başladığı iki önemli noktaya ne kadar yakın olabileceğimizi tahmin etme çabasıdır. Yazarların Quintesscence-Driven Yavaş Büzülme CDM Modeli (QDSCCDM) olarak adlandırdıkları modele göre, genişlemenin sonunun 100 milyon yıldan daha az, yani evrenin yaşının yüzde birinden daha az olabileceğini hesaplıyorlar. Hızlanmanın sonu ile kasılmanın başlangıcı arasındaki boşluk benzer uzunlukta olabilir.

QDSCCDM doğru olsa bile, bu bir alt sınırdır - zaman çizelgeleri ölçmek için mevcut teknolojimizin ötesindeki faktörlere bağlıdır, dolayısıyla bu olaylar çok daha uzakta olabilir. Ancak sunulan model makul kabul edilirse, kapasitelerimizi dönüm noktasının yakın olup olmadığını ölçebileceğimiz noktaya kadar geliştirecek projeleri ateşleyebilir.

Steinhardt oldukça yakın zamanda kozmolojik ana akımın dışına yolculuk yapan biri olarak tanımlanabilir. 2017'de, Big Bang'den hemen sonra “enflasyonist” bir dönemin yaygın olarak kabul edilmesini eleştiren ortak yazdığı bir mektup, Stephen Hawking de dahil olmak üzere armatürlerden sert bir yanıt aldı. Öte yandan, o kolayca görevden alınabilecek biri de değildir. Kendisi yalnızca enflasyonist kozmolojinin temellerinin atılmasına yardımcı olmakla kalmadı, yer çekimi dalgalarının kozmik arka plan radyasyonu üzerindeki etkisi üzerindeki çalışması ve yarı kristallerin daha yakın tarihli keşfi, ona bu alanda büyük saygı kazandı.

 

Kaynak:

https://www.iflscience.com/space/the-universes-expansion-era-could-be-nearing-its-end-study-suggests/